صاف و ساده مثل آب

امشب ششمین شب مهمانی خداست. خدایا میدانم مهمان با ادب و خوبی نیستم. اما این را هم می دانم که میزبانی دارم، خیلی مهربان. که خیلی هوایم را دارد. دوستم دارد. رهایم نمی کند. تربیتم می کند. خدایا آخر تو رب منی. ومن عبد توأم؛ و تو می دانی که گناه من از روی جهالت است، نه از روی لجاجت.  آه خدایا! چقدر تو خوبی! مردم از خجالت!!     وااااااااااااای خجالت زده ی توأم خدا ااااااااااا.